Wielu copywriterów uważa, że od kształtowania warsztatu, a więc od pisania. Jednak pisanie konkretnego tekstu jest ostatnim etapem pracy nad treścią. Najpierw musimy przecież mieć strategię, znać grupę docelową i wiedzieć, jak do niej dotrzeć z przekazem i przekonać do konkretnych działań. Dyslektycy są w stanie nauczyć się języka obcego, ale wymagają innych metod i środków nauki niż osoby bez tego zaburzenia. Dysleksja to nie wyrok, oznacza po prostu konieczność włożenia dodatkowej pracy w naukę czytania i pisania. Szczególnie ważne w przypadku dyslektyków są powtórki i utrwalanie poznanego materiału, zarówno Wiem też, że projektowanie graficzne to dziedzina bardzo różnorodna. Trochę inaczej powinniśmy uczyć się tworzyć strony internetowe, a trochę inaczej np. projektować identyfikacje wizualne. Inaczej też podejdziemy do przerabiania zdjęć. Moim zdaniem są jednak trzy uniwersalne rzeczy, które warto wziąć pod uwagę, żeby nauka Fast Money. Mówisz – dziecko nie słucha. Podnosisz głos. Wciąż brak reakcji. Zaczynasz krzyczeć i… reakcja jest lub nie. Ale nawet, jeśli jest, to z lęku, a nie szacunku do Ciebie. Przypomnij sobie sytuację, gdy ktoś na Ciebie krzyczał. Prawda, że trudno wydobyć z pamięci cokolwiek prócz ładunku emocjonalnego? Na tym przede wszystkim polega problem. Podnoszenie głosu powoduje, że gubimy sens wypowiedzi. Podobnie reaguje Twoje dziecko. Dlatego między innymi, kiedy zaczniesz używać krzyku, trudno Ci będzie przestać. Dziecko bowiem nie jest w stanie uczyć się prawidłowej reakcji, gdyż uczenie się jest blokowane przez silne emocje, np. strach czy upokorzenie. A co zrobić, by przestać krzyczeć? 1. Uświadom sobie konsekwencje krzyku Krzyk to nie tylko wzbudzanie strachu, zamiast uczenia dziecka pożądanej reakcji. Idzie za nim również doprowadzenie do sytuacji, w której dziecko będzie reagować dopiero, kiedy zaczynasz krzyczeć. Wówczas dość trudno wyjść z tego błędnego koła. Ponadto, jeśli krzyczysz często, dziecko na tyle przywyka do krzyku, że nawet na niego przestaje reagować. Ale nie to jest najgorsze. Znacznie bardziej inwazyjne są konsekwencje emocjonalne, i to po obu stronach – Twojej i dziecka. Ty jesteś zły na siebie za to, że nie potrafiłeś sobie poradzić. Krzyczysz więc jeszcze głośniej. Twoja złość nabiera mocy i trudno Ci się zatrzymać… Dziecko natomiast zamiast szacunku i bliskości, zaczyna darzyć Cię pełnym lęku respektem i oddala się od Ciebie. Prawda, że smutne? 2. Przygotuj dziecko na „eksperyment” Oduczenie się krzyku nie jest prostą sprawą na jeden wieczór. Wymaga od Ciebie sporo wysiłku. Niezwykle pomocne może okazać się w tym… dziecko. Powiedz mu, że od dziś przestajecie na siebie krzyczeć, a będziecie mówić spokojnym tonem. Poproś dziecko, by przypominało Ci o tym za każdym razem, kiedy się zapomnisz. Dzięki temu Twoja pociecha poczuje się doceniona, a Ty pokazujesz, że czasem popełniasz błędy (które są na początku nieuniknione i nie warto się nimi zniechęcać). 3. Naucz się kontrolować zachowanie w emocjach Mało kto potrafi tak doskonale rozpoznawać emocje, jak Twoje dziecko. A ono uczy się patrząc na Twoje reakcje – w tym emocjonalne. Jeśli więc na wiele spraw reagujesz krzykiem – Twoje dziecko z pewnością prędzej czy później odwdzięczy się tym samym. Dlatego mów stanowczo, co czujesz w danej sytuacji, zamiast kamuflować emocje czy przerzucać je na dziecko. Nie czekaj, aż wybuchniesz. Unikaj piętrzenia emocji i mów o nich wtedy, kiedy się pojawiają. 3. Daj dziecku się poznać Natura dziecka to ciągłe próbowanie, badanie, eksperymentowanie. Normalne więc jest, że sprawdza ono granice Twojej tolerancji i wytrzymałości. Bywa również, że bawi się Twoimi reakcjami. Dlatego zamiast dać się „wpuścić w maliny” i wyprowadzić z równowagi, konsekwentnie mów i pokazuj dziecku, czego od niego oczkujesz i dlaczego akurat tego. 5. Ucz dziecka radzenia sobie z emocjami Kiedy Twoje dziecko mówi o uczuciach lub je pokazuje, okazuj zrozumienie. Pozwól mu na pewność, że rozumiesz akceptujesz jego emocje i że są one czymś naturalnym. Rozmawiaj o tym, co je wywołało i dlaczego. Dzięki temu dziecko zacznie rozumieć siebie i swoje zachowania, co pozwoli mu nad nimi panować i je modyfikować. 6. Przypomnij sobie własne dzieciństwo Pomyśl o tym, jak zachowywali się wobec Ciebie Twoi rodzice w trudnych dla Ciebie sytuacjach. Czy było Ci z tym dobrze? Co byś w nich zmienił? Jak chciałbyś, by zachowywały się wobec Ciebie osoby bliskie? Jak znosiłeś ich krzyk? Dziecko czuje, kiedy jest rozumiane i bardzo często pragnie się za to odwdzięczyć, co odzwierciedla się w pożądanym przez Ciebie zachowaniu. 7. Znajdź swój rodzicielski autorytet Za każdym razem, kiedy w trudnej chwili spytasz siebie: Co on by zrobił w tej sytuacji?, spojrzysz na to, co się dzieje z dystansu, jakby z lotu ptaka. Dzięki temu emocje osłabną, a do głosu dojdzie Twój umysł i inteligencja. A kiedy w grę przestają wchodzić silne emocje, znacznie łatwiej o odpowiednie do sytuacji zachowanie. 8. Naucz się technik stopowania Kiedy czujesz, że za chwilę wybuchniesz, zrób coś, żeby to się nie stało. Możesz policzyć do trzech, wziąć głęboki oddech, uśmiechnąć się do siebie. Te szybkie i proste czynności pozwolą Ci ochłonąć. 9. Przytulaj! Kiedy czujesz, że nie wiesz, co dalej, po prostu weź dziecko w ramiona. Nic nie działa bardziej kojąco, rozluźniająco i lepiej uświadamiająco, co naprawdę czujesz. 10. Pamiętaj o magicznych słowach Od dziecka wpaja się nam 3 magiczne słowa: Proszę, Dziękuję, Przepraszam. O ile w kontaktach z obcymi czy dalszymi znajomymi przychodzą nam one łatwo, o tyle w bliskich relacjach często z trudem przechodzą przez gardło. Warto to zmienić. Dlatego kiedy zdarzy Ci się błąd i krzykniesz na dziecko – przeproś. Dziękuj za pożądane zachowania. Proś o przysługi. Jeśli wydaje Ci się to trudne lub głupie – spytaj siebie: dlaczego? Czasem wystarczy naprawdę niewielki krok, a przede wszystkim to Twoje samopoczucie się polepszy. A może wypracowałeś własne sposoby na skuteczną komunikację z dzieckiem bez krzyku? Podziel się nimi :) Jeśli natomiast czujesz, że nie radzisz sobie z dzieckiem tak, jak byś chciał – rozważ konsultację ze specjalistą. Cześć wszystkim, mam dość śmieszne pytanie, mianowicie...Jak nauczyć się pisać w JavaScript. Znam dobrze HTML łącznie z Bootstrapem, całkiem dobrze znam PHP, ciągle się go uczę jednak przychodzi mi to dość łatwo, napisałem już dość ciekawy serwis i całkiem fajnie działa, ogarniam również C++, C, Ruby jednak w żaden sposób nie mogę nauczyć się JavaScriptu :/ Możecie polecić mi jakiś dobry i przystępny kurs tego języka? Właśnie przy pisaniu wcześniej wymienionego serwisu w celu nauki PHP uświadomiłem sobie w jak wielu miejscach należałoby użyć JS aby strona wyglądała a jej działanie było sprawniejsze. I jeszcze trochę z innej beczki, poleci ktoś artykuły na temat zaawansowanego bezpieczeństwa skryptów? Tzn, zabezpieczenia skryptów PHP. W każdym przypadku można być naprawdę pozytywnie zaskoczonym tym, że gotowanie i inne standardowe działania wcale nie są trudne, ale żeby tak było potrzebna będzie pewna wiedza z tego zakresu. Kiedyś gotowanie było normą. Teraz jednak nie we wszystkich urodzinach taki jest i dlatego osoby, które nie nauczyły się tego od swoich opiekunów, muszą szukać innych źródeł informacji. Sekrety skutecznego gotowania Osoby zainteresowane zdobyciem umiejętności kucharskich, nawet jeżeli te będą wykorzystywane tylko na własne potrzeby, mogą korzystać z różnych wiarygodnych źródeł informacji. Podstawa to oczywiście dostęp do sprawdzonych przepisów, ponieważ wtedy od razu wiadomo jakie składniki należy wykorzystywać i w jakiej kolejności. Na tworzenie własnych przepisów mogą sobie pozwolić dopiero osoby z pewnym doświadczeniem. Nawet przepisów nie powinno się jednak idealnie przestrzegać. Tym bardziej że w przypadku wykorzystywania ostrych i słonych przypraw każdy musi proporcje składników dopasować do swoich indywidualnych upodobań smakowych. Warsztaty kulinarne to pewnie dobrego związanie. Tym bardziej że to właśnie tam można poznać i wypróbować różne gadżety kuchenne. Ciekawym rozwiązaniem w tym kontekście będzie kamień do pizzy, ponieważ wtedy nawet taka zrobiona w standardowym piekarniku lepiej smakuje. O sekretach doskonałej pizzy można oczywiście mówić zdecydowanie dłużej, ponieważ jest to tylko jeden z przykładów. Każdej osobie, która zaczyna swoją przygodę z gotowaniem, zdecydowanie poleciłbym jeszcze dbanie o porządek na stanowisku i to na bieżąco, ponieważ wtedy można rzeczywiście uniknąć niepotrzebnego bałaganu i na przykład pomieszania składników. Kolejnym etapem będzie podejście do potraw w kontekście wartości odżywczej i specyfiki składników. Źródło

jak nauczyc sie krecic dlugopisem